ഞാന്‍ വായിച്ച പുസ്തകത്തിന്റെ പേര് ഡയമണ്ട് നെക്ലേസ് എന്നതാണ്. ദാരിദ്രകുടുംബത്തില്‍ നൈരാശ്യപൂര്‍‌ണ്ണമായ ജീവിതത്തിന്റെ നേര്‍ചിത്രം വരച്ചുകാട്ടുന്ന കഥയാണ് ഗെയ്ദേമോപ്പസാങ്ങിന്റെ ഡയമണ്ട് നെക്ലേസ്. ഉള്ളതുകൊണ്ട് തൃപ്തിപ്പെടാന്‍ കഴിയാത്തവരുടെ ജീവിതം എന്തുമാത്രം നാശത്തിലേക്കു നീങ്ങുമെന്ന് ഈ കഥ നമുക്കു കാണിച്ചു തരുന്നു.
അതിസുന്ദരിയാണെങ്കിലും സമ്പന്നയല്ലാത്ത മെറ്റിര്‍ഡയെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നത് ലൂയിസല്‍ എന്ന വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പിലെ ക്ലര്‍ക്കാണ്. സ്വന്തം ജീവിത നിലവാരത്തില്‍ എന്നും അസംതൃപ്തയായിരുന്നു മെറ്റില്‍ഡ. ഒരിക്കല്‍ ലൂയിസലിന് വിദ്യാഭ്യാസമന്ത്രി നടത്തുന്ന ഒരു വിരുന്നു സത്ക്കാരത്തിലേക്ക് ക്ഷണം കിട്ടുന്നു. അതില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ വിലയേറിയ വസ്ത്രം വേണമെന്നു വാശിപിടിക്കുന്ന മെറ്റില്‍ഡ. താന്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കൊണ്ട് ഒരു നോക്കുവാങ്ങാനായി സ്വരുക്കൂട്ടിയ തുക കൊണ്ട് മെറ്റില്‍ഡയുടെ ആഗ്രഹം ലൂയിസല്‍ നടത്തികൊടുക്കുന്നു. വസ്ത്രത്തിന് ചേര്‍ന്ന ആഭരണത്തിനായി കൂട്ടുകാരിയായമേം ഫോറസ്ടിയിറിനെ മെറ്റില്‍ഡ സമീപിക്കുന്നു. അവരില്‍ നിന്നും മനോഹബരമായ ഒരു ഡയമണ്ട് നെക്ലസ് കടം വാങ്ങുന്നു.
വിരുന്നില്‍ മെറ്റില്‍ഡ എല്ലാവുടെയും ഹൃദയം കവരുന്നു. പക്ഷേവിരുന്നുകഴിഞ്ഞ് വീട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോഴാണ് കടം വാങ്ങിയ നെക്ലസ് കാണാനില്ല. ഒടുവില്‍ അവര്‍ അതേ ഡിസൈനിലുള്ള വിലയേറിയ ഒരു ഡയമണ്ട് നെക്ലസ് വാങ്ങി കൂട്ടുകാരിക്ക് നല്‍കി. പക്ഷെപിന്നീടുള്ള അവരുടെ ജീവിതം ദുരിത പൂര്‍ണ്ണമായിരുന്നു. നെക്ലസ് വാങ്ങാനായികടം വാങ്ങിയ തുക തിരിച്ചടക്കാന്‍ ഭാര്യയും ഭര്‍ത്താവും വര്‍ഷത്തോളം രാപ്പകല്‍ കഠിനമായി ഏഅധ്വനിക്കേണ്ടിവന്നു. ആ അധ്വനവും ദുരിതവും മെറ്റഇല്‍ഡജയുടെ സലൗന്ദര്യം നശിപ്പിച്ച് അവളെ വൃദ്ധയാക്കി,. പത്ത്വര്‍ഷത്തിനുശേഷം പഴയ കൂട്ടുകാരിയെ കാണുന്നു. ഡയമണ്ട് നെക്ലസ്സിനെക്കുറിച്ചും അതു വാങ്ങൈാന്‍ താന്‍ കശഷ്ടപ്പെട്ടതിനെക്കുറിച്ചും മെറ്റില്‍ഡ പറയുമ്പോഴാണ് കൂട്ടുകാരി പറയുന്നത് അത് വിലകുറഞ്ഞകൃത്രിമ ആഭരണമായിരുന്നെന്ന്.
അനാവശ്യമായ ആഡംബരങ്ങളോടുള്ള മനുഷ്യന്റെം ഒടുങ്ങാത്ത അധിനിവേശളം അവനെ എങഘ്ങനെ ദുരിത പൂര്‍ണ്ണ ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഓണം പോലെ കഴിയാന്‍ മനസ്സുള്ശളവരുടെ ജീവിതം എന്നും സന്തോഷം പൂര്‍ണ്ണമായിരിക്കും. മറിച്ചാണെങ്കില്‍ ദുരിത പൂര്‍ണ്ണവും. അതുമനസ്സിലാക്കാന്‍ എന്റെ കൂട്ടുകാര്‍ഈ ഒരൊറ്റ കഥ വായിച്ചാല്‍ മതി.
..................................................
പാര്‍വ്വതി.എസ് (8-B-2016-17 ബാച്ച്)
..................................................
No comments:
Post a Comment